(: اطلاعات عمومی :)

روستای خوزنین به مرکزیت دهستان خوزنین از توابع بخش رامند شهرستان بوئین زهرا استان قزوین می باشد.روستای خوزنین در استان قزوین شهرستان بوئین زهرا بخش رامند و در شمال غربی کشور بین 35 درجه و 45 دقیقه تا 37 درجه و 36 دقیقه عرض شمالی از خط استوا و 47 درجه و 17 دقیقه تا 49 درجه 24 دقیقه طول شرقی از نصف النهار گرینویچ قرار دارد؛ و این روستا از شمال به روستاهای قلعه هاشم خان و طزرک و ازجنوب به روستای نوده ، قشلاق چرخلو و دانسفهان و از شرق به روستاهای قلعه گنجی و ابراهیم آباد و از غرب به روستای خیارج محدود می گردد.روستای خوزنین در یک منطقه صاف و بی عارضه واقع گردیده است به طوری که از شمال به جنوب و از غرب به شرق ناهمواری قابل توجهی دیده نمی شود. روستای خوزنین از سرزمین حاصلخیز دشت قزوین می باشد که در ارتفاع 1264 متری از سطح دریا قرار گرفته است و شیب عمومی آن از غرب به شرق می باشد به طوری که میزان شیب حدود 4/0 می باشد. نوع آب و هوای خوزنین با تابستانهای گرم و خشک و زمستانهای سرد و دارای بارندگی است. در حقیقت یک آب و هوای بری دارد و متوسط دمای سالانه آن برابر 5/13 درجه سانتیگراد می باشد. گرمترین ماههای این روستا تیر و مرداد و سرد ترین آن دی و بهمن می باشد. روستای خوزنین در حدود 90 روز از سال روزهای یخبندان دارد و حداکثر روزهای یخبندان این روستا در ماه دی می باشد و میزان بارش سالانه روستا بین 250 الی 300 میلیمتر می باشد.و یکی از عوامل طبیعی آن وجود سه نوع باد می باشد؛ باد گرم موسوم به باد راز که در فصل گرم سال شروع به وزیدن می کند و در قسمت شرقی و جنوب و جنوب شرقی می وزد. باد سرد که به باد مه معروف است که از جهت شمال و شمال غربی می وزد و منطقه وسیعی را در بر می گیرد و یکی از دلایل آن فشار از سوی رشته کوه البرز است و معمولا دارای بارش می باشد. باد دوش که صبحها از سوی جنوب غربی به سوی شمال شرقی می وزد. از لحاظ تشکیلات عمده خاک شناسی دارای ویژگی های منحصر به فرد در دشت قزوین و از نوع خاک های رسوبی مناسب برای کشاورزی بوده که در آن انواع محصولات را می توان کشت کرد.زبان مردم این روستا تاتی است که در لغت نامه دهخدا در معنی تات چنین آمده است که تات به قوم پارس زبان گفته می شود و در قفقاز آن قسمت از ایران که هنوز زبانشان فارسی است را تات می گویند.مردم خوزنین همانند سایر اقوام اصیل ایران از مردم كهن ایران كه زبان و كویشان گواه بر این سند است.دین مردم خوزنین اسلام و دارای مذهب شیعه اثنی عشری كه در دینداری و پایبندی به مذهب می توانند بهترین الگو و نمونه برای جامعه ایران باشند.اكثریت شغل اهالی روستا عبارت است از كشاورزی ، دامداری ، امور ساختمانی ، شاغل دولتی و كارگری در شركتهای تولیدی و صنعتی.مشاغل كشاورزی و دامداری با توجه به شرایط مساعد برای این دو شغل بیشترین تعداد افراد روستا را در بر می گیرد.كشاورزی شامل بخشهای زراعت ، صیفی كاری ، باغداری و تولیدات گلخانه ای می باشد.لازم به ذكر است كه حدود 20 حلقه چاه عمیق و نیمه عمیق كه 3500 هكتار از زمینهای حاصلخیز روستا را زیر كشت می برد و این امر باعث ایجاد اشتغال و عدم مهاجرت جوانان و جویندگان كار به سایر شهرها گردیده و اكثر آنها در این بخش ( كشاورزی) مشغول به فعالیت می باشند. تعداد كثیری از اهالی نیز شاغل در سازمانهای دولتی و خصوصی شامل آموزش و پرورش ، نظامی و انتظامی ، كارمندان سایر نهادهای دولتی و شركتهای تعاونی و خصوصی می باشند.همچنین دهیاری خوزنین دارای كارگاه تولید مصالح بتونی كه تولید كننده انواع جداول بتنی و موزاییك می باشد؛ كه یكی از منابع درآمدی برای دهیاری خوزنین است. و همچنین با تولید موزاییكهای پیاده رو اقدام به زیباسازی سطح روستا با طرح موزاییك كاری پیاده رو توسط دهیاری و تحویل رایگان موزاییك به اهالی برای موزاییك كاری پیاده روها گام مهمی در این راستا برداشته است. و با فروش محصولات به سازمانهای دولتی و خصوصی و اشخاص یكی از راههای توسعه مبادلات با ارگانهای مختلف در شهرها و روستاهای مجاور می باشد. یکی از جاذبه های طبیعی روستای خوزنین قزوین تپه ای باستانی آن می باشد.در روستای خوزنین سه تپه باستانی وجود درد که محل زندگی مردم خوزنین در گذشته های دور می باشد.باستان شناسان قدمت این تپه ها را به به 5000 پیش تخمین زده اند و بیان کرده اند که زمان ساخت این تپه ها به دوران اولیه آریایی ها در ایران باز می گردد.زمانی که تمدن آشور در بین النهرین حملات مکرری را به مناطق ایران انجام می داده اند؛اهالی این منطقه نیز هماند دیگر نقاط ایران از حملات آنها در امان نبودند.برای همین امر تپه سازی را از اقوامی به نام اوراتورها یاد گرفته و این تپه ها به منظور حفظ جان و مال و خانواده خود یاد گرفته و ساخته اند.

امامزاده اسماعیل از نوادگان امام موسی کاظم (ع) است که در ۳۵ کیلومتری قزوین – رازمیان مرکز بخش رودبار الموت غربی واقع شده است . از بنای قدیمی امامزاده چیزی باقی نمانده است و بنایی در حال حاضر پابرجاست که با کمک اداره اوقاف و اهالی روستایی ساخته شده است . این امامزاده از زیارتگاههای مشتاقان اهل بیت می باشد که هرساله زائرین زیادی به خصوص در ایام محرم دارد که از مکان های دور و نزدیک به زیارت این امامزاده می آیند .

استقرار طولاني مدت قوم ها و الهام گيري از طبيعت منطقه دو عامل مهم در ايجاد انواع سوغات صنايع دستي اقوام ساكن در منطقه و همچنين شهر قزوين مي باشد .

سابقه 6000 ساله سكونت در منطقه بوئين زهرا و تپه هاي زاغه ، قبرستان و قره تپه سبك خاصي از پخت و طراحي سفال را در زمان هاي گذشته به وجود آورده كه امروزه كارشناسان فن به عنوان سفال سبك زاغه مي شناسند .

منبت‌کاری
این صنعت در غالب شهرهای ایران معمول بوده در قزوین نیز به حد کمال وجود داشته و بهترین نمونه آن در حرم شاهزاده حسین است و نمونه دیگر آن ارسی‌های برخی منازل خصوصی به ویژه ارسی‌های حسینیه امینی‌ها است که در ایران کم‌نظیر است.

نقاشی پشت شیشه
نقاشی پشت شیشه‌ی قزوین در دوران قاجاریـه با مـایه گرفتن از هنر روزگار صفویـه درخشیده است تا جایی که این شهر یکی از مراکز تولید آن شده است.

نقاشی و تذهیب
در قزوین نقاشی معمول بوده است. روی درها، ارسی‌ها، دیوار و سقف اتاق‌ها را نقاشی کرده، روی آن را رنگ جلا از روغن کمان می‌زدند و این روغن را با دستور خاصی تهیه می‌کردند. رنگ‌هایی که به کار می‌رفته همه رنگ‌های طبیعی و دارای ثبات و جلای ویژه‌ای بوده است.

خوش‌نویسی و خطاطی
شهر قزوین در این قسمت شاید به بسیاری از شهرهای بزرگ مزیت و برتری داشته باشد، زیرا اساتید بزرگی چون میرعماد قزوینی به این خطه تعلق دارند. آخرین هنرمند نامی این هنر از مردم قزوین، شادروان میرمحمدحسین عمادالکتاب سیفی حسنی قزوینی است، که در عصر خود در سراسر کشور بی‌رقیب بود و در تهران می‌زیست و شاهنامه معروف به چاپ امیربهادر به خط آن مرحوم است، وی رسم‌المشق‌هایی هم برای نوآموزان از خود باقی گذاشته است.

شیرینی‌ها
استان قزوین نیز مانند سایر استان های کشور دارای انواع غذاهای سنتی است که برخی از آنها در مناسبت‌های ویژه و بعضی نیز به شکل عادی در طی سال تهیه می‌شود.

متداول‌ترین شیرینی‌های استان عبارت‌اند از نان برنجی، نان نخودی، نان قندی، نان بادامی، نان گردویی، پادرازی، نان نازک، نان چرخی، نان چایی، اتابکی،ولیعهدی، حاج کریمی، باقلوای پیچ، باقلوای لوزی نان چایی، نان قندی، نخودی، باقلوای سه رنگ قزوینی، که به طور قطع هر کدام سوغات مناسبی خواهند بود.

در فصل مناسب، محصولاتی چون انار، گردو، فندق و انگور هم به راحتی قابل تهیه‌اند.

همچنین در بازار قزوین فرآورده‌ای به فروش می‌رسد که کمتر جایی به چشم می‌خورد، پنیر کوزه‌ای با طعم زیره، سبزی یا ساده که بسیار خوش طعم است. لازم به ذکر است در گذشته برای نگهداری پنیر، آن را در کوزه گذاشته و زیر خاک می‌گذاشتند. حال این نوع پنیر چند ساله در بازار قزوین قابل تهیه است.

پل اروان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان بوئین زهرا، بخش آوج، روستای اروان واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۱ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۲۵۷۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
از تاريخ دقیق ساخت پل اطلاع دقيقي در دست نيست اما متعلق به زمان توسعه راهها و از جمله پلهاي رضا خاني مي باشد. این پل در استان قزوين، شهرستان بوئين زهرا، بخش آوج، دهستان خرقان غربي، جاده آبگرم، جاده شيرج، روستاي اروان و در امتداد جاده قزوين – همدان قرار دارد.
بنا داراي ويژگي هاي معماري پلهاي سنگي رضاخاني است . از كنار پل جاده‌اي به سمت نيرج و امامزاده علاءالدين منشعب مي‌گردد. نزديكترين روستا به پل در امتداد همين جاده قرار داشته و اروان نام دارد. ديگر سري پل ايستگاه كنترل آب رود قرار دارد. پل نوساز بتني به فاصله نزديكي از پل اروان ساخته شده است.

روستای مِرگ که به اشتباه «مَرگ» نیز تلفظ می‌شود، از جمله اولین روستاهای بخش الموت قزوین است و در مسیر قزوین – معلم کلایه قرار دارد
این روستا در نزدیکی گردنه قسطین لار که در اکثر ایام سال پوشیده از گیاهان و مه سنگین است، واقع شده است.

ارتفاعات این روستا به دره الموت و رودخانه زیباى شاهرود مشرف است و با رفتن به بالاترین نقطه روستا تمام دره الموت در یک چشم انداز زیبا نمایان می‌شود.

قلعه‌هاى باستانى متعدد در این منطقه از جمله جاذبه‌هاى گردشگرى روستای مرگ به شمار می‌آیند. شرق این روستا «رودبار الموت» و غرب آن «رودبار شهرستان» نام دارد. قلعه الموت در شرق و قلعه «لمبه‌سر» در رودبار غربی قرار دارد.

روستاى مرگ مملو از باغ‌هاى میوه و بیدهاى بلند است که وزش نسیم دایمى در میان مه، تجسم یک تصویر رویایى از روستاهاى نقاشى شده بر بوم نقاشان بزرگ را تداعى مى‌کند.

عقاب، کرکس و انواع شاهین‌ها، پلنگ، سیاهگوش، خرس و انواع دیگر حیوانات وحشى که زیستگاه آنها قسمت‌هاى غربى البرز است در اطراف روستای مرگ وجود دارند.

در فاصله 5 کیلومتری روستا به طرف دره الموت چشمه‌ زلال و پرآبی وجود دارد که اطراف آن همیشه مملو از گردشگرانی است که به این منطقه سفر می‌کنند.

منطقه شكار ممنوع خراسانلو با منطقه حفاظت شده باشگل تاكستان همجوار مي باشد و در بين 49درجه و 5 دقيقه تا 49 درجه و33 دقيقه طول شرقي و 36 درجه و6 دقيقه تا 36 درجه و 26 دقيقه عرض شمالي واقع شده است.وسعت منطقه 70157هكتار مي باشد. حداقل ارتفاع 1550 متر و حداكثر 2971 متر و دامنه تغييرات ارتفاعي 1421 متر است. اين منطقه كوهستاني بوده و با ميزان بارندگي بالاي 400 ميليمتر در سال است. در منطقه تیراندازی و شکارممنوع خراسانلو بیش از ۱۷۰ گونه گیاهی و ۳۵ گونه جانوری شناسایی شده است. وشش گیاهی منطقه تقریباً خوب، اما تا حدی فقیر است و شامل ۹ تیپ گیاهی می باشد که ۴۴ روستا در این منطقه وجود دارند و از ۲۵ کیلومتری شمال غربی ابهر شروع و تا حدود ۳۰ کیلومتری شرق این شهرستان ادامه دارد. بات.جه به اینکه نزدیک به یک دهه از ممنوعیت شکار در این منطقه می گذرد، این اقدام در حفظ گونه های جانوری کاملاً مؤثر بوده است.

پوشش گیاهی

پوشش گياهي منطقه بطور عمده شامل چوبك، بومادران، گون،كلاه مير حسن، پسته وحشي، سياه تلو و … تشكيل شده است.

حیات وحش

اين منطقه زيستگاه قوچ و ميش وحشي البرز مركزي مي باشد از گونه هاي ديگر حيات وحش منطقه مي توان به خرس قهوه اي، پلنگ، سياه گوش و از گونه هاي پرندگان به كبك معمولي اشاره نمود.

منبع : سایت نگاه

فشک روستایی است در دهستان رودبار شهرستان در بخش رودبار شهرستان از شهرستان قزوین در استان قزوین. جمعیت روستا بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ ،۳۷۲نفر اعلام شده است.این روستا به دلیل داشتن هوای نسبتا سرد و مطلوب،جاذبه های گردشگری و توریستی،محصولات ارگانیک و طبیعی و به خصوص مردم خوب و دلنشین و مهمان نواز هواره با حضور گرم و مداوم گردشگر مواجه می باشد.

نمایی از رود خانه نینه رود رودخانه همیشه زلال نینه رود یكی از شاخه های پر آب و اصلی رودخانه شاهرود است كه به سفید رود می پیوندد وازابتدای سرچشمه ی آن به عنوان آب معدنی وَگل نیز استفاده می شود . این رود از كنار قلعه لمبسه سر معروف به دره انار نیز می گذرد و پس از آبیاری باغها و شالیزارهای رازمیان به شاهرود می پیوندد این رود در مسیر خود از منصور باغ به نظر من با كمی اقراق می توان بهشت الموت نیزدانست نیز می گذرد.

غار یخی انگول هم با مختصات 15/51/49 درجه طول شرقی و 58/11/36 عرض شمالی در سه کیلومتری شمال روستای دینک از توابع بخش کوهین و ارتفاع 1972 متر از سطح دریا واقع شده است.

دسترسی به غار تا حدودی مشکل و ورود به آن به خاطر شیب تند و طبقات مختلف بسیار سخت است. وجود یخ های فراوان در دیواره ها و کف غار موجب سرمای شدید هوای درون آن شده و از ویژگی های ممتاز غار به شمار می رود. به لحاظ زمین شناسی غار انگول در اثر لغزش سنگ های دولومیتی بخش غربی قله کوه انگول به وجود آمده و از دسته غارهای انحلالی نیست. سن این غار بعد از تریاس مربوط به دوران دوم زمین شناسی بوده و تحت تاثیر فعالیت و حرکات تکنونیکی منظم ایجاد شده است.

آبشار شاه دره آوج در استان قزوین واقع است. آبشار شاه دره در غرب شهرستان آوج واقع شده و از میان صخره هایی بسیار بلند به پایین میریزد. با توجه به کوهستانی بودن منطقه ،افرادی که قصد کوهنوردی و بازدید از آبشار شاهدره را دارند نیازمند مهارتهای کوهنوردی و تجهیزات فنی هستند. به تازگی پروژه پارک جنگلی آوج در جوار این آبشار به بهره برداری رسیده که دسترسی گردشگران را به آبشار مهیا کرده و همچنین امکانات رفاهی در آن تعبیه شده است.

شهرستان آوج یکی از شهرستان‌های استان قزوین، و به مرکزیت شهر آوج می‌باشد. مرکز شهرستان شهر آوج در فاصله ۱۲۵ کیلومتری قزوین و ۱۱۵ کیلومتری شهر همدان در منطقه‌ای کاملاً کوهستانی واقع شده‌است که این امر باعث گردیده که دارای تابستان‌های بسیار خنک و زمستان‌های پر برفی باشد. جمعیت ساکن در این شهرستان در حدود چهل و پنج هزار نفر می‌باشد. مکان‌های دیدنی فراوانی در این شهرستان وجود دارد که ازجمله مهمترین آنها می‌توان به برج‌های دوگانه خرقان واقع در روستای حصار ولیعصر، کاروانسرای شاه عباسی آوج، آبگرم معدنی شهر آبگرم، چشمه علی در روستای ارتش آباد، درخت کهنسال روستای پروان، آبشار شاه دره آوج، آبشار روستای منصور، غار قلعه کرد، امامزاده‌های روستای کلنجین، کوه بلند آق داغ، طبیعت روستای مشانه، روستاهای دیدنی کامشکان، اسماعیل آباد، نیریج، شهیدآباد، قهوج، هرائین، قرخ بلاغ (چهل چشمه)، توآباد، منصور، امامزاده علاالدین، چنگوره و… نام برد. این شهرستان با شهرستان‌های تاکستان و بوئین زهرا وبا استان‌های زنجان، همدان، و مرکزی همسایه می‌باشد. محصولات مهم در این شهرستان انواع سیب، انواع هلو، زردآلو، گردو، بادام، گندم، گوجه فرنگی و… می‌باشد. این شهرستان دارای دو بخش به نام‌های آوج و آبگرم است. همچنین دهستان‌های شهید آباد، خرقان غربی و حصار ولیعصر در بخش آوج و دهستان خرقان شرقی در بخش آبگرم این شهرستان قرار دارد.