(: اطلاعات عمومی :)

مواد لازم

گوشت با استخوان :۵٠٠ ‏گرم

نخود و لوبیا سفید: ١ ‏پیمانه

‏غوره : ٣٠٠ ‏گرم

سیب زمینی : ٢ ‏عدد

‏رب گوجه فرنگی: ٧ ‏قاشق

پیاز : ٢ ‏عدد

‏نمک و زعفران و زردچوبه:به مقدار لازم

طرز تهیه

‏آب را به جوش آورده و گوشت را به همراه و نخود و لوبیا داخل آن می ریزیم.وقتی محتویات داخل قابلمه پخته شد، سیب زمینی را نیز می افزاییم.

‏رب، غوره، نمک، فلفل و ادویه را اضافه کرده و درب قابلمه را می گذاریم. زمانی که سیب زمینی ها پخته شد ‏غذای شما نیز آماده می باشد.

یکی از غذاهای مشهور ایران و متعلق به شهر تبریز است. انواع کوفته در نقاط مختلف خاورمیانه تهیه می‌شود و نقطه تمایز کوفته تبریزی بیشتر در طرز تهیه و مواد استفاده شده در آن است.

در این غذا از انواع سبزیجات معطر استفاده می‌شود و به‌طور سنتی گوشت این کوفته در یک هاون سنگی و با دسته‌هاونی چوبی کوبیده شده و رفته رفته سبزیجات و لپه به آن اضافه می‌گردد. ولی اخیرا گاهی گوشت چرخ کرده نیز برای آسانتر نمودن کار استفاده می‌شود. در آخر تخم‌مرغ آب‌پز، گردو و آلو خشک داخل آن گذاشته و با مخلوطی از پیازداغ و زرشک تزئین می‌گردد. داخل آب این غذا از رب گوجه فرنگی و زعفران به عنوان چاشنی استفاده می شود.

مواد لازم :

گوشت چرخ کرده 800 گرم
لپه 300 گرم (پخته)
برنج 2 قاشق غذا خوری ( پخته)
پیاز 3 عدد بزرگ
تخم مرغ 3 عدد
آلو 3 عدد
روغن 2 قاشق غذاخوری
رب یک قاشق غذا خوری
نمک و زردچوبه و فلفل به مقدار دلخواه

طرز تهیه:

لپه را پخته و چرخ می کنیم- یکی از پیاز ها را رنده کرده و با گوشت چرخ کرده مخلوط و لپه چرخ شده و برنج را که قبلن پختیم و یک عدد تخم مرغ و نمک و زردچوبه و وفلفل را به آن اضافه می کنیم – همه مواد را با هم مخلوط کرده و خوب له می کنیم. برای اینکه کوفته خوب و نرمی داشته باشیم و باز نشود , باید خوب کوبیده شود.( با میکسر این مواد خیلی خوب و یکدست کوبیده و مخلوط می شوند)
دو عدد از تخم مرغ ها را میپزیم تا سفت شود و پوست کنده برای داخل کوفته ها آماده می کنیم. سه عدد آلو را هم قبلن در آب می خیسانیم. از مخلوطمان گلوله ای به اندازه یک پرتقال بزرگ بر میداریم و میان آن را باز می کنیم یکی از تخم مرغ ها را داخل آن می گذاریم و گلوله را با دست خوب گرد می کنیم که روی تخم مرغ پوشیده شود. داخل یکی دیگر از گلوله ها را سه عدد آلو را می گذاریم و روی آن را می پوشانیم( دو عدد از کوفته های من تخم مرغ ویکی آلو دارد. از مغز گردو هم می توانیم برای داخل کوفته استفاده کنیم)

برای تهیه آب کوفته

دو عدد پیاز باقیمانده را رنده کرده با 5 – 6 لیوان آب و کمی نمک و زردچوبه و دوقاشق غذاخوری روغن و یک قاشق هم رب مخلوط می کنیم و می گذاریم آب جوش بیاید و کوفته های آماده شده را به آرامی داخل آبی که در حال جوش است می گذاریم و حرارت را کم می کنیم تا کوفته ها به آرامی پخته شود. داخل آب کوفته اگه دوست داشته باشید می توانید چند دانه آلو بیندازید. بعد از اینکه آب کوفته را داخل ظرف کشیدید روی آن کمی دارچین بریزید.

جلوگیری از وارفتن کوفته تبریزی

برای اینکه کوفته های شما در آب از هم نپاشد ،

1- قدری آرد و تخم مرغ به مواد آن بیافزائید.
2_ می توانید مقداری عدس خام را چرخ کرده و در موادتان از آن استفاده کنید.
3_ پس گلوله کردن کوفته ها و قرار دادن در قابلمه،حرارت آتش را زیاد کنید تا بجوشد و سپس کم کنید تا با آرامش بپزد.

این زیستگاه طبیعی واقع در شمال شهرستان آشتیان دارای وسعتی معادل 19 هزار و 126 هكتار است كه در حال حاضر به عنوان منطقه شكار ممنوع تحت حمایت سازمان محیط زیست قرار دارد. كلاهه آشتیان با كوه های خشك و صخره ای ، تپه ماهورها و حوزه دشتی دارای اقلیمی متنوع است و همین ویژگی مهم باعث شده تا طیف وسیعی از تنوع گونه های گیاهی و جانواری را در خود داشته باشد. بارندگی سالانه زیستگاه كلاهه آشتیان 255 تا 313 میلیمتر است و حداكثر بارش های این منطقه با 15 درصد معمولا در اسفند ماه و حداقل آن با حدود یك درصد در مردادماه است.

دمای سالانه این منطقه بر اساس اطلاعات ایستگاه های آشتیان و تفرش حدود 11 تا 12 درجه سانتیگراد است. در زیستگاه شكار ممنوع كلاهه آشتیان منابع آبی خوبی وجود دارد و 20 چشمه با جریان دایمی و بخشی از سرشاخه های رودخانه كمرد (فصلی) در منتهی الیه شرقی این منطقه بستر مستعد و مناسبی را برای زیست انواع حیات وحش و گیاهان فراهم آورده است. زیستگاه كلاهه آشتیان از ذخیرگاه های مهم مرتعی استان مركزی است و دارای هشت تیپ با 91 گونه گیاهی است كه 16 گونه آن را گون ها تشكیل می دهد. از میان گونه های موجود در منطقه، هشت گونه آستراگیوس بوته ای با ارزش بالای حفاظتی در سطح ملی وجود دارد كه اداره كل حفاظت محیط زیست استان مركری برای آن برنامه های خاص دارد.

حیات وحش

وجود اكوسیستم های متنوع در منطقه كلاهه این زیستگاه را به محلی امن برای حیات وحش تبدیل كرده و در حال حاضر 27 گونه از 170 گونه پستاندار ایران در كلاهه آشتیان زیست می كنند.

پازن، قوچ اراكی، گراز، گرگ، شغال، روباه، كفتار، سمور، گربه وحشی، گربه پالاس، تشی، خرگوش، پیكا، موش صحرایی، جرد ایرانی و لیبی، هامستر خاكستری، ول حفار، خفاش بال بلند، خفاش بال سفید و خارپشت اروپایی از جمله تنوع وحوش ارزشمند زیستگاه كلاهه اشتیان است.

72 گونه از 500 گونه پرندگان ایران در كلاهه آشتیان مشاهده شده و دامنه تپه ماهورها و كوه های این منطقه نظیر همند، كلاهه و پارك جنگلی این زیستگاه مامنی مناسب و امن برای زیست كبكو تیهو است. دشت های كلاهه آشتیان مانند عبدل آباد به دلیل وجود مزارع كشاورزی زیستگاه خوبی برای پرندگان دانه خور است و حضور جوندگان كوچك و خزندگان موجب شده كه پرندگان شكاری نیز در چرخه تنوع زیستی این منطقه شكار ممنوع موجود باشد.

هم اكنون 49 گونه خزنده بدون احتساب مارها و لاكپشت آبی و چهار گونه دوزیست در زیستگاه كلاهه آشتیان وجود دارد. در حوزه زیستگاهی كلاهه آشتیان روستاهای سفید شبان و آهوبه عنوان كانون تمركز انسانی وجود دارد و بزرگترین كانون انسانی نزدیك به این منطقه شكار ممنوع نیز شهر آشتیان است.

دریاچه اُوان بزرگ‌ترین و زیباترین دریاچه در استان قزوین است كه در منطقه تاریخی الموت و در فاصله 85 كیلومتری شمال قزوین در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد. این دریاچه آب شیرین بیش از 70 هزار مترمربع مساحت دارد و عمق آن در ژرف‌ترین نقطه در حدود 6 متر می‌باشد.

بخش اعظم آب این دریاچه از طریق چشمه‌های آب زیرزمینی موجود در بستر دریاچه و درصد ناچیزی توسط نزولات جوی تأمین می‌شود. در واقع همین جوشش دائمی سبب صافی و زلالی آب دریاچه اوان شده است.

دریاچه اوان زیستگاه انواع ماهی‌های قزل‌آلای خال‌دار، کپور و اردک ماهی و در فصل پاییز مأمن پرندگان مهاجری همچون قو، غاز و مرغابی می‌باشد.

دریاچه اوان با چشم‌انداز مسحورکننده خود گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در چهار فصل سال به خود جذب می‌کند. این دریاچه با حضور نماینده سازمان ملل و برافراشتن پرچم سازمان ملل و پرچم ایران، رسماً به عنوان قطب گردشگری جهان اعلام شده است. این دریاچه در فصل تابستان محل ماهیگیری، آب‌تنی و قایق‌سواری و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ بستن سطح دریاچه، قابل اسکیت سواری است. در کنار دریاچه امکان برپا کردن چادر وجود دارد.

بازار وکیل شیراز یکی از مشهورترین بازارهای سنتی و تاریخی ایران است.

این بازار به فرمان کریم خان زند ملقب به وکیل الرعایا در سال‌های (1172-1193هـ.ق) ساخته شد. بازار وکیل در مرکز شهر شیراز (شرق میدان شهدا) قرار گرفته است و مسجد و حمام تاریخی وکیل نیز در کنار این بازار قرار دارند. معماری این بنا برگرفته از بازار قیصریه لار و بازارچه بلند اصفهان است اما عرض بازار وکیل بیش از سایر بازارهاست.

همچنین 74 دهانه طاق ضربی بازار با ارتفاع بیش از 11 متر ، بلندتر از طاق سایر بازارهاست.

این بازار که از نظر معماری سه فضای عبور و مرور (فضایی برای گذر مشتریان)، حریم مغازه (به ارتفاع تقریبی 2 پله بالاتر از سطح زمین) و فضای مغازه (محل فروش) است، 5 در بزرگ دارد که در چهار سوی آن قرار گرفته است.

همچنین بازار وکیل شامل دو رشته شمالی – جنوبی و شرقی – غربی است که یکدیگر را قطع می کنند.

ضلع شمالی – جنوبی بازار از دروازه اصفهان شروع می‌شود و تا کوچه جنوبی سرای مشیر ادامه می‌یابد.

در دو طرف این راسته هر قسمت 41 جفت (82 باب) مغازه وجود دارد که در جلوی هر یک سکویی از قطعات سنگی بزرگ قرار گرفته و بر روی آنها ، ترنج‌هایی برجسته حجاری شده است. در این بازار برای مصونیت از رطوبت، مغازه‌ها را حدود یک متر بالاتر از سطح زمین ساخته‌اند.

در شمال شرقی بازار وکیل چند کاروانسرای قدیمی به نام‌های روغنی، گمرک و احمدی ساخته شده که در ورودی آنها درون بازار است.هر یک از این کاروانسراها چندین حجره دارد.

سازمان میراث فرهنگی ، بازار وکیل را در تیرماه 1315 با شماره 924 به ثبت رسانده است.

گنبد سلطانیه، در شهر سلطانیه در استان زنجان قرار دراد و یکی از شاهکارهای معماری دوره اسلامی است

این گنبد در حد فاصل سال‌های 704 تا 712 قمری، به دستور اولجایتو پادشاه مغول، معروف به سلطان محمد خدابنده و با تولیت و نظارت خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی ساخته شده است.

سلطانیه، زمانی پایتخت و مسکن شهریاران ایران بوده و امروزه نیز آرامگاه سلطان محمد خدابنده است.

گنبد مشهور سلطانیه که در مسیر تهران – زنجان از دور به رنگ نیلگون در پهنه دشت فراخ سلطانیه دیده می‌شود، گنبدی عظیم و یک پوشش است که از بی‌نظیرترین گنبدهای یک پوشش زیبا به شمار می‌آید.

گنبد سلطانیه از نظر حجم، سبک معماری، رابطه فضاها، تناسبات موجود در اجزای مختلف، ایستایی و مقاومت بنا، و زیبایی‌شناسی و تزیینات، نمونه¬ای منحصر به فرد و نقطه تحولی در معماری اسلامی به شمار می‌آید. [300 کیلومتر تا بزرگترین گنبد آجری جهان]

در بسیاری از متون تاریخی و سفرنامه‌ها، به عظمت این بنای باشکوه اشاره شده و بسیاری از شرق‌شناسان و باستان‌شناسان غربی نیز اهمیت فوق‌العاده آن را مورد تأکید قرار داده‌اند.

بدنه اصلی گنبد و تمام ساختمان آن با آجر ساخته شده و گنبد با روکش کاشی‌های فیروزه‌ای و لاجوردی و به شیوه معرق‌کاری تزیین شده است. [گنبد سلطانیه، جامه فیروزه‌ای بر تن کرد]

در قسمت جنوبی گنبد، آثار ساختمان مسجدی که محراب آن دارای حاشیه گچبری است، دیده می شود. با ملاحظه دقیق این بنای عظیم، به نظر می‌رسد که علاوه بر محل آرامگاه اصلی که شامل ساختمان مرکزی گنبد است و به نام تربت خانه شهرت دارد، بنای معظم و عالی دیگری جنب آرامگاه بوده است.

کاشی‌های طلایی رنگ و منقش و هشت گوش تربت خانه و ازاره های آن از لحاظ هنر کاشی پزی فوق العاده ممتاز و کم نظیر است.

پلان بنا در رقوم همکف و طبقه اول با فضاهای اطراف مرتبط با گنبد، نزدیک به مستطیل و ادامه مجموعه در طبقه دوم و سوم دارای پلان هشت ضلعی است. این بنا از سه فضای گنبدخانه، تربتخانه و سردابه تشکیل شده است. [«خوب، بد، زشت» گنبد سلطانیه‌]

گنبد آرامگاه اولجایتو، با ارتفاع 50/48 متر و قطر دهانه 40/24 متر، بزرگ‌ترین گنبد تاریخی در ایران و بزرگترین گنبد آجری در جهان می‌باشد.

این گنبد نخستین گنبد دو جداره در جهان است که نمی‌توان نمونه‌ای قدیمی‌تر از آن در جهان یافت. ضخامت گنبد 160 سانتی‌متر و فضای خالی بین دو پوسته 60 سانتی‌متر است.

سیستم دو جداره بودن گنبد در ارتباط با مسایل ایستایی قابل بررسی است. به طوری که به لحاظ بالا بودن مقاومت بنا در لنگرهای خمشی و برشی، آن را توخالی و بنا را در مقابل زلزله آسیب‌ناپذیر کرده است.

در فضای گنبدخانه، 8 جرز سنگین با عرض 78/6 متر قرار دارد که وزن 1600 تنی گنبد را به شالوده‌ها منتقل می‌کنند. سطح مقطع هر کدام از این جرزها حداقل 50 متر مربع و بار وارده بر آن 200 تن محاسبه شده است.

در زوایای اضلاع 8 ضلعی در طبقه سوم (پشت بام) گنبدخانه، هشت مناره تعبیه شده است. وجود این مناره‌ها، یکی از عناصری است که در حل مسایل استاتیکی نقش موثری داشته و نیروهای فشاری این عناصر، نیروهای رانشی گنبد را خنثی کرده و آنها را به جرز و پی منتقل می‌کنند.

دومین فضای آرامگاه اولجایتو، فضای تربتخانه است که به شکل مستطیل با طول ضلع 60/17 متر و عرض 8/7 متر و با ارتفاع 16 متر، محراب مجموعه را در جرز جنوبی در خود جای داده است.

سردابه سومین فضای آرامگاه است که ورودی آن در ایوان جنوبی تربتخانه قرار دارد. در وسط آن محل قبر و در طرفین آن دو فضای کوچک وجود دارد.

این بنای 1600 تنی در 700 سال گذشته تنها 2 تا 8 سانتی‌متر نشست داشته است. در حالی که ضخامت پی بنا فقط نیم متر است و تنها در قسمت شمالی بنا به 5/1 متر می‌رسد.

گنبد سلطانیه از نظر تزیینات، بسیار غنی بوده و در آن تزیینات مختلف گچ‌بری، کاشی‌کاری، کتیبه‌نویسی، تزیینات رنگ و نقاشی، تزیینات سنگی و چوبی، در نهایت دقت و زیبایی اجرا شده است.

تزیینات گچ‌بری در سقف ایوان‌های 24 گانه طبقه دوم بنا، از زیباترین نمونه‌های گچ‌بری در بناهای اسلامی به شمار می‌آید.

در این آرامگاه، برای نخستین‌بار در تاریخ معماری اسلامی، در سطح پیچیده و مفصل از هنر کاشی‌کاری استفاده شده است. البته تزیینات در این بنا دو لایه بوده و درباره این پدیده فرضیات گوناگونی ارائه شده است.

در رابطه با کاربرد بنا به عنوان ساعت آفتابی باید گفت که نوری که از سوراخ اصلی گنبد می‌تابد، نشان‌دهنده زمان ظهر، نوری که از پنجره‌های بزرگ می‌تابد نشان‌دهنده ساعت و نور پنجره‌های کوچک نشان‌دهنده حدود دقیقه است.

گنبد و شهر سلطانیه در سال 2005 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

دریاچه مهارلو در حدود 18 کیلومتری جنوب شرقی شیراز در ارتفاع 1560 متری از سطح دریا قرار دارد و به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز، یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی محسوب می‌شود. این دریاچه به وسیله سه رودخانه خشک، حمزه و سروستان و همچنین روان‌آب‌های کوه‌های مجاور تغذیه می‌شود. این دریاچه 28 کیلومتر طول، 10 الی 15 کیلومتر عرض دارد و به طور کلی مساحت آن 257 کیلومتر مربع می‌باشد و به دریای آزاد راه ندارد. از آنجا که میزان تبخیر در دریاچه مهارلو بالاست، بخشی از بستر آن را لایه‌ای از نمک می‌پوشاند و فقط در بخش‌های شمالی و مرکزی آن با عمق بسیار کم و شوری زیاد، آب وجود دارد. یکی از پدیده‌های جالب این دریاچه وجود پدیده کشند قرمز می‌باشد. کشندهای قرمز نوعی از جلبک‌ها می‌باشند که نسبت به شوری مقاوم بوده و زمانی که شوری آب بالا می‌رود، این جلبک‌ها رشد بیشتری می‌یابند. تکثیر بیش از حد این موجودات سبب می‌شود که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رفته و به صورت لایه‌ای قرار گیرند که مانع از تبادل هوا با آب و در نهایت کاهش اکسیژن می‌شود. در این شرایط برخی از این موجودات سمّی را تولید می‌کنند که برای آبزیان یک خطر بالقوه به شمار می‌رود و از این رو حیات آبزیان و جانوران مجاور دریاچه را به خطر می‌اندازد. مهم‌ترین جانورانی که در مجاورت این دریاچه زندگی می‌کنند، فلامینگو، مرغابی، تنجه، اردک سرسبز، آبچلیک، چوکا و آنقوت می‌باشند.

از دریاچه مهارلو برای تهیه نمک صنایع استان فارس استفاده می‌شود.

ارگ کریم خان در مرکز شهر شیراز قرار دارد. این ارگ در دوره سلطنت سلسله زندیه ساخته شده‌است و پس از اینکه کریم خان زند شیراز را به عنوان پایتخت خود و این مکان را به‌عنوان مکان زندگی خود انتخاب نمود به ارگ کریمخان معروف شد.

ارگ کریم خانی در شمال شرقی شیراز و در میدان شهدا (با نام سابق میدان شهرداری) واقع شده است. مساحت ارگ برابر 4000 متر مربع و واقع در مرکز محوطه ای به مساحت 12800 متر مربع است. این ارگ چهار دیوار بسیار بلند دارد که به وسیله 4 برج خشتی 14 متری به هم متصل گشته اند و هر یک از این برج های خشتی زاویه 90 درجه دارند. کاشی کاری سردر ورودی در زمان قاجار به ارگ اضافه شده است.

ساخت ارگ بین سالهای ۱۷۶۶ و ۱۷۶۷ میلادی انجام شد و کریمخان بهترین معماران زمان خود را جهت ساخت آن بکار گرفت. او همچنین بهترین مصالح را از داخل و خارج کشور تهیه نمود و ساخت بنا را بسرعت پایان برد. این بنا در دوره زندیه به‌عنوان محل استقرار حکومت و در دوره قاجاریه به‌عنوان محل زندگی فرمانداران محلی استفاده گردید. همچنین عبدالحسین میرزا فرمانفرما حکمران فارس دستور به بازسازی مینیاتورهای نقاشی شده در این بنا را صادر کرد.

در زمان سلسله پهلوی از ارگ به‌عنوان زندان استفاده شد. در سال ۱۳۵۰ این ارگ به اداره فرهنگ و هنر وقت واگذار شد. این بنای عظیم اکنون تحت نظارت سازمان میراث فرهنگی جمهوری اسلامی ایران اداره می شود و از چند سال پیش کار مرمت این بنا آغاز شده‌ است تا به عنوان موزه بزرگ فارس مورد استفاده قرار گیرد.

آدرس :میدان شهدا

زمان : صبح تا عصر

تلفن :07112301985

این رود با طول ۹۵۰ کیلومتر طولانی‌ترین رودی ا‌ست که تنها در داخل ایران قرار دارد و در عین حال تنها رودخانه ایرانی است که به آبهای بین‌المللی و اقیانوس‌های جهان ارتباط دارد.

کارون تنها رود ایران است که بخشی از آن قابل کشتیرانی است و آب آشامیدنی ‌شهر اهواز از رودخانه کارون تامین می‌شود.

کارون از یک طرف در خرمشهر از طریق مصب خود به اروند رود که رودخانه‌های دجله و فرات از کشور عراق نیز به آن می‌ریزند وصل می‌شود و از طرف دیگر به خلیج فارس و اقیانوس هند مرتبط می‌شود.

ایران از طریق اروند رود و کارون می‌تواند کالاهای تجارتی را از طریق کشتی و به وسیله حمل و نقل دریایی که ارزانترین وسیله حمل و نقل کالاست تا شهرستان اهواز و حتی شهرستان شوشتر برساند و در عین حال کالاهای ایرانی را به جهت صادرات از این شهرستان‌ها تا بنادر بین‌المللی خرمشهر و آبادان و بندر امام (ره) منتقل کند.

رودخانه کارون رودخانه‌ای است که از نظر ارتفاع سطح آب و عرض و طول و از نظر جریان و گذر آب و عرض و طول مناسب آبخور جهت عبور کشتی‌های کوچک به نام لبخ یا مرکب در حد و اندازه رودخانه‌های دجله و فرات و برای عبور این قبیل کشتی‌های کوچک کاملا مناسب است.

این رودخانه در زمان قاجار به شدت مورد توجه انگلیس قرار گرفت و آنها که قبلا در رودخانه دجله و فرات سرویس کشتیرانی دایر کرده بودند این سرویس حمل و نقل دریایی را از دجله و فرات از طریق رودخانه کارون تا شهرستان اهواز و حتی تا شهرستان شوشتر نیز برقرار کردند.

آن قسمت از رودخانه کارون که بین بند قیر تا خرمشهر واقع شده و شامل مجموعه آب رودخانه‌های کارون و دزاست که کارون بزرگ خوانده می‌شود و کشتیرانی فقط تقریبا در همین محدوده از کارون امکان پذیر است. طول این مسیر حدود 190 کیلومتر است.

در حاشیه این رود تمدن‌های بزرگی از ایران شکل گرفته‌است. سرچشمه شاخه‌های اصلی کارون (ارمند و بازفت)، زردکوه بختیاری در استان چهار محال و بختیاری است ولی شاخه‌های فرعی آن از کوه‌های مختلف سرچشمه می‌گیرند مانند خرسان از دنا در استان کهگیلویه و بویراحمد و دز از ارتفاعات لرستان.

این رود، پس از عبور از مناطق کوهستانی و پر پیچ و خم، در منطقه‌ای به نام گتوند وارد دشت خوزستان می‌شود.

رود کارون در شمال شوشتر به دو شاخه تقسیم می‌شود که در جنوب شوشتر به یکدیگر متصل می‌شوند. مهم‌ترین شاخهٔ فرعی کارون، رود دز است که در شمال اهواز به کارون ملحق می‌شود.

رود کارون در مرز ایران و عراق، به اروندرود پیوسته و روانه خلیج فارس می‌شود.

جشن کرمانجی خراسان شمالی چون رقص های شرق و مرکز خراسان در دایره و دور انجام می گیرد و بصورت زنجیره ای و سلسله ای اند. نخست با ریتمی آرام و سنگین آغاز و به مرور تند و تندتر می شوند . ادوار رقصی بعد از آرام و تند شدن دوباره از سر گرفته می شود و همواره پس از همهمه و حرکت های تند، ریتم آهسته می شود .این رقص در جشن ها و اعیاد مردم این استان با شور و اشتیاق انجام می شود. اصل و ریشه این آیین به خراسان شمالی برمیگرده تحت عنوان ” رقص چوب کرمانجی” کرمانجها تیره ای از کردهای دلاور غرب ایران هستند که در اوج قدرت دوره صفویه برای مقابله با ازبکهایی که به شمال شرق ایران حمله می کردند در این منطقه ساکن شدند و به حفاظت از مرزهای سرزمین پرافتخار ایران پرداختند. جالبه بدونید که در خراسان شمالی سه زبان کاملا متفاوت(لهجه نه ، بلکه زبان) کرمانجی ، ترکی و ترکمنی وجود داره و آیین ورشرنگ که در حقیقت رقص چوب کرمانجیه مربوط به خراسان شمالی و شهرهای بجنورد ، شیروان ، اسفراین و آشخانه است.