(: اطلاعات عمومی :)

دریاچه غمیش در شهر طالقان استان البرز واقع است. مراتع سرسبز، جویباران و رودهای جاری در کف دره ها زیبایی وشکوه ویژه ای به این ناحیه می بخشد. دیدار آبادیهای کوچک و بزرگ آن بر فراز تپه ماهورهای رنگارنگ در بهترین زمان بازدید از منطقه یعنی اوایل فروردین ماه هر سال، شورانگیز و فراموش نشدنی است.

هوای پاک صاف و آبی یکدستی در این روزهای آغازین سال بر منطقه حاکم است. نسیم جانبخش بهاری می وزد. از طریق بزرگراه کرج به قزوین در جاده طالقان و از آبادی بزرگ زیاران با وسیله نقلیه و در جاده طالقان و از آبادی بزرگ زیاران با وسیله نقلیه و در جاده ای آسفالته با عبور از دهکده های زیبای صمغ آباد و ابراهیم آباد بتدریج ارتفاع می گیرید. پس از مدت کوتاهی بر گردنه 2700 متری ابراهیم آباد قرار می گیرید.
دورنمای مناظر با شکوه خط الرأس شاه البرز در پس زمینه آبی آسمان بی نظیر است. از گردنه سرازیر شده، وارد دره عظیم آن می گردید. راه آسفالته را پی گرفته، ابتدا به شهرک و آنگاه رو به سوی شمال به آبادی حسن جون در کنار خروشانترین رودخانۀ طالقان می رسید. پس از خروج از وسیله نقلیه تان از کنار مدرسه بزرگ آبادی، مسیری ملایم را در تپه ای به رنگ سرخ به سمت غرب پیش گیرید و آرام آرام به صعود ادامه دهید. در مسیر ماشین رو و خاکی که در آن ترددی انجام نمی شود. بالا بروید و سرانجام پس از یک ساعت به گردنۀ کوتاهی می رسید. دورنمای چندین درخت و گنبد سبز و جذاب امامزاده قاضی سعید در شمال به صورتی رؤیایی و مسحور کننده خودنمایی می کند. تا افقهای دوردست غربی تپه ماهورها ادامه دارند. از گردنه سرازیر شوید، پس از نیم ساعت به امامزاده و چشمۀ گوارای آن می رسید.

هنوز درختان را برگ و بری نپوشانده است. هوای پاک و خنکی در منطقه جریان دارد. استراحت کوتاهی کنید و رو به سوی گردنه ای در ورای یک قله خاکی در سمت غرب، از مسیری پاکوب راهتان را ادامه دهید و به گردنه می رسید و از سوی دیگر به طرف آبادی کوچک و بسیار زیبای آرتون پایین بروید. پس از رسیدن به باغهای ده، اندکی به سمت جنوب سرازیر شوید. در حالی که از چمنزارها و درختان گیلاس و سیب می گذرید، خود را روبروی پهنۀ بسیار بزرگ و گستردۀ دریاچه غمیش استخر می یابید. دریاچه در کاسۀ پهناوری از جویباران جاری از کوه و در میان نیزارها قرار دارد. آب آن شفاف است و محیط وسیعی را احاطه کرده است. چادر خود را در این محل برپا کنید. پس از یک کوهپیمایی جذاب و با نشاط سه ساعته از حسن جون تا بدآنجا، دیدار دریاچه خستگی شما را می زداید. غمیش استخر مکان بسیار مناسبی برای یک استراحت شبانه و گردشی در میان باغها و مزارع و لذت بردن از طبیعت جذاب طالقان است.
صبح روز بعد که اولین پرتوهای نور خورشید بر منطقه تابین می گیرد، پس از نرمشی کوتاه در کنار برکۀ زیبای غمیش استخر، از دشت کوچکی در جنوب دریاچل رو به سوی جنوب سرازیر می گردیم . راه با عبور یک سراشیبی و سربالایی مختصر، به تپۀ بزرگی منتهی می شود. با گام نهادن بر فراز این تپۀ، در زیر پایمان با منظره بسیار زیبا و پر کشش دریاچۀ فاقد هرگونه پوشش گیاهی است و آبی نسبتا سرد و به رنگ سبز سیر دارد که از سرچشمه های متعددی در کناره و کف آن تغذیه می شود. این دریاچه در نزدیکی آبادی میراش قرار دارد. با دیداری از این دریاچۀ زیبا به سمت جنوب حرکت کنید. و پس از نیم ساعت به آبادی زیبای میراش می رسید و آز انجا به شهرک مرکز طالقان باز گردید.

راههای دیگر دستیابی به دریاچه:

1- درۀ طالقان، زیدشت، پل دنبلید، روستای میراش در جادۀ آسفالت.

دریاچه پری در دهستان اوریاد از توابع بخش مرکزی شهرستان ماهنشان و 152 کیلومتری شهر زنجان و 45 کیلومتری شهر ماهنشان قرار دارد. این دریاچه یکی از زیباترین جاذبه‌های طبیعی شهرستان ماهنشان است و تقریباً تنها دریاچه طبیعی استان زنجان محسوب می‌شود. دریاچه پری که نام دیگر آن خندقلو می‌باشد، در حدود 500 مترمربع مساحت دارد و با چشم‌اندازی بسیار زیبا در میان یک دشت وسیع گسترده شده است. بهترین زمان سفر به این منطقه اواخر بهار و اوایل تابستان می‌باشد.

دریاچه کرد آباد در استان زنجان واقع است. این منطقه شامل دو دریاچه ی بزرگ و کوچک که بر اثر زلزله ی ۱۳خرداد ۱۳۶۹ و ریزش کوه و بسته شدن مسیر رود ایجاد شده است. دو دریاچه سد در ادامه ی باغ های کردآباد در مسیر دره واقع هستند و فاصله ی آن ها تا روستای کردآباد در حدود 10 کیلو متر است که 7 کیلو متر آن مسیر قابل تردد وسایل نقلیه و 3 کیلو متر پیاده روی است. در مسیر دریاچه ها آبشار های زیبای زیادی وجود دارد که طروات خاصی به منطقه بخشیده است. روستای کردآباد روستای کوچکی است که در مسیر گیلوان به آب بر و در 3 کیلو متری آب بر وقع شده است. این روستا 13 خانوار جمعیت دارد. روستای کردآباد پیش از زلزله چینی لر به معنای چگینی های قوم کرد در قزوین نام داشت که در باغ های فعلی کردآباد قرار ساکن بودند ولی پس از زلزله ی سال 1369 نیمی از جمعیت روستا در اثر زلزله جان باختند و تعدادی نیز به مکان های دیگرپراکنده شدند و جمعیت باقی مانده ی اندک به محل کنونی که کردآباد نام دارد کوچ کردند. دریاچه اصلی در ارتفاع 740 متری از سطح دریا واقع است. طول آن در حدود 1 کیلومتر و عرض آن 200 متر است. گستره دریاچه جنوب غربی به شمال شرقی است.

مسیر دسترسی

۳ کیلومتری شهر آب بر به دهستان گیلوان، جاده ی انحرافی کنار روستای کردآباد تا نزدیک رودخانه ادامه دارد. از انتهای جاده تا دریاچه در حدود 30 دقیقه پیاده روی لازم است.

منبع : کویر و بیابانها ی ایران

اين درياچه قبلاً بسيار شور بوده است ولي امروزه با افزوده شدن آب شيرين از شوري آن کاسته شده ، بطوريکه نوعي ماهي در آن پرورش داده مي شود . اين درياچه داراي امکانات تفريحي ، ورزشي و فرهنگي بسياري از جمله قايق راني ، پيست دو و ميداني ، دوچرخه سواري ، باغ وحش ، هتلهاي مجهز و زيبا، مجموعه شهر بازي براي بچه ها ، رستوران در وسط درياچه و … است . اين درياچه در 48 کيلومتري جنوب شرقي اردبيل بطرف خلخال در يکي از دره هاي کوهستان با غيروو در ارتفاع 2500 متري از سطح دريا با مساحتي بالغ بر 210 هکتار و عمق متوسط پنج متر يکي از زيباترين و ديدني ترين درياچه هاي ايران مي باشد . در حال حاضر نوعي ماهي قزل آلاي رنگين کمان که از زمره بهترين نوع ماهيان دنيا مي باشد در آن پرورش داده مي شود که هر ساله تعداد زيادي از مردم جهت ماهيگيري و کوهنوردي و استفاده از مناظر بديع و بي نظير منطقه و هواي خنک و مطبوع آن به درياچه روي مي آورند .

دریاچه اُوان بزرگ‌ترین و زیباترین دریاچه در استان قزوین است كه در منطقه تاریخی الموت و در فاصله 85 كیلومتری شمال قزوین در میان چهار روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد شهر قزوین قرار دارد. این دریاچه آب شیرین بیش از 70 هزار مترمربع مساحت دارد و عمق آن در ژرف‌ترین نقطه در حدود 6 متر می‌باشد.

بخش اعظم آب این دریاچه از طریق چشمه‌های آب زیرزمینی موجود در بستر دریاچه و درصد ناچیزی توسط نزولات جوی تأمین می‌شود. در واقع همین جوشش دائمی سبب صافی و زلالی آب دریاچه اوان شده است.

دریاچه اوان زیستگاه انواع ماهی‌های قزل‌آلای خال‌دار، کپور و اردک ماهی و در فصل پاییز مأمن پرندگان مهاجری همچون قو، غاز و مرغابی می‌باشد.

دریاچه اوان با چشم‌انداز مسحورکننده خود گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در چهار فصل سال به خود جذب می‌کند. این دریاچه با حضور نماینده سازمان ملل و برافراشتن پرچم سازمان ملل و پرچم ایران، رسماً به عنوان قطب گردشگری جهان اعلام شده است. این دریاچه در فصل تابستان محل ماهیگیری، آب‌تنی و قایق‌سواری و در زمستان با توجه به برودت هوا و یخ بستن سطح دریاچه، قابل اسکیت سواری است. در کنار دریاچه امکان برپا کردن چادر وجود دارد.

دریاچه مهارلو در حدود 18 کیلومتری جنوب شرقی شیراز در ارتفاع 1560 متری از سطح دریا قرار دارد و به واسطه همجواری با کلانشهر شیراز، یکی از مناطق گردشگری و تفرجگاهی محسوب می‌شود. این دریاچه به وسیله سه رودخانه خشک، حمزه و سروستان و همچنین روان‌آب‌های کوه‌های مجاور تغذیه می‌شود. این دریاچه 28 کیلومتر طول، 10 الی 15 کیلومتر عرض دارد و به طور کلی مساحت آن 257 کیلومتر مربع می‌باشد و به دریای آزاد راه ندارد. از آنجا که میزان تبخیر در دریاچه مهارلو بالاست، بخشی از بستر آن را لایه‌ای از نمک می‌پوشاند و فقط در بخش‌های شمالی و مرکزی آن با عمق بسیار کم و شوری زیاد، آب وجود دارد. یکی از پدیده‌های جالب این دریاچه وجود پدیده کشند قرمز می‌باشد. کشندهای قرمز نوعی از جلبک‌ها می‌باشند که نسبت به شوری مقاوم بوده و زمانی که شوری آب بالا می‌رود، این جلبک‌ها رشد بیشتری می‌یابند. تکثیر بیش از حد این موجودات سبب می‌شود که تراکم جلبک‌ها در سطح آب بالا رفته و به صورت لایه‌ای قرار گیرند که مانع از تبادل هوا با آب و در نهایت کاهش اکسیژن می‌شود. در این شرایط برخی از این موجودات سمّی را تولید می‌کنند که برای آبزیان یک خطر بالقوه به شمار می‌رود و از این رو حیات آبزیان و جانوران مجاور دریاچه را به خطر می‌اندازد. مهم‌ترین جانورانی که در مجاورت این دریاچه زندگی می‌کنند، فلامینگو، مرغابی، تنجه، اردک سرسبز، آبچلیک، چوکا و آنقوت می‌باشند.

از دریاچه مهارلو برای تهیه نمک صنایع استان فارس استفاده می‌شود.